Zuid-Afrika, deel 2, 2021. Na ons bezoek aan het Addo Park, gaan we via de oostkust omhoog. Ook in deze regio zijn nog veel natuur reservaten. Verder zijn hier vooral grote vee boeren. In Port Alfred hebben we lunch op een parkeerplaats aan het water. Het plaatsje ziet er wel rijk uit. Grote boten in de havens en een vooral witte bevolking. In Kiddsbeach overnachten we op een picnickplaats aan de kust waar de golven van de Indische Oceaan met veel geraas aan land komen. Het is weekend en de bewoners komen hier picknicken, vissen of gewoon even naar de zee kijken. De volgende dag maar verder, het landschap bestaat vooral uit dorre akkers, de oogst is al binnen. Dit veranderd langzaam in groene heuvels en bergen waar overal kleine 6 hoekige rondavels zijn gebouwd op een klein perceeltje grond.

We rijden dwars door East London, wat we een afschuwelijke stad vinden. Er staan nog een paar mooie oude huisjes maar de rest is vooral beton zowel huizen als de winkels en overal afval in de straten. De bevolking is hier overwegend zwart en de meeste dorpen en steden hebben veel zwerf afval. In deze provincie, Eastern Cape is de armoe het grootst en het heeft de hoogste bevolkingsdichtheid. Overal zie je huisjes staan. Verder op de N2 en we komen langs Qunu waar het graf van Nelson Mandela is en het musem. Na de Great Kei River Pass slaan we af naar Coffee Bay en het is nog steeds een asfaltweg al zitten er hier en daar grote gaten in. De weg loopt door prachtige groene heuvels waarop rondom gekleurde huisjes zijn gebouwd.

De White Clay camping ligt weer prachtig aan de kust. Het lijkt hier wel wat op Ierland. Wat ruig, groen en kompleet met bewolking en regen. Het weer werkt niet echt mee en na een rustdag gaan we maar verder naar het noorden. Eerst weer dezelfde weg terug naar de N2 het is nog bewolkt en het regent af en toe. We toeren weer rustig verder totdat we in Mthatha zijn. Hier staat iemand op de weg te schreeuwen dat de N2 is afgesloten en dat we een permit nodig hebben........heel vreemd. Sommigen rijden gewoon door en anderen slaan af en worden naar het benzinestation verwezen. Maar hier is niets officieels te zien, geen politie of wat ook maar. Het ziet er naar uit dat er een oplichters bende actief is. We rijden maar gewoon door en via een kleine omweg komen we weer op de N2 terecht. Een paar km verder worden we weer aangehouden, we moeten omkeren en een permit kopen. Dacht ik niet en we zijn gewoon verder gereden. Die permit kunnen we altijd nog betalen. Even verder laten we deze onvriendelijke, nare stad achter ons en is er niemand die nog ergens naar vraagt. Gewoon allemaal nep en zelfs de eigen bevolking tuint erin.... Hebben we ook ervaren hoe die lui te werk gaan. Er komen nog een paar van die aparte dorpen. Dit is West-Afrika in de Oost Kaap maar de bevolking is niet zo vriendelijk en goedlachs. We overnachten in Mount Currie Nature Reserve bij Kokstad. Hier is de wereld min of meer “normaal”. Niet zoveel viezigheid en een vriendelijke uitstraling in de stad. We zijn alleen met wat vogels en de blesbokken. Van hieruit gaat de weg naar en door de Drakensbergen in de provincie Kwazulu Natal. Het is een prachtige rit, mooi groen. Er zijn ook heel grote boerenbedrijven die veel mais verbouwen. Grote percelen waar de hooibalen klaarliggen. Alle kleine huisjes zijn verdwenen en er heerst weer rust en stilte in de bergen. In het Lotheni Nature Reserve waar we overnachten maken we nog een wandeling naar een waterval.

Er zijn veel kleine stroompjes die ons pad doorkruisen door de hevige regenbuien die hier zijn geweest. We zien en horen wat vogels en een baboon familie komt even de afvaltonnen inspecteren. Helaas afgesloten, dat is nu jammer....wordt weer zaadjes eten. Uiteindelijk komen we uit bij Rosetta waar we bij een boer aan de rivier overnachten. Hier zijn ook weer wat meer gasten, vooral pensionados met hun tent/caravan of outdoor trailer. In het riet zien we de rode bisschop nestjes maken en in de avond komen honderden egrets langs vliegen om naar hun slaapplaats te gaan. In de Noordelijke Drakensbergen brengen we nog een bezoek aan Royal Natal NP.

We maken mooie wandelingen in de bergen. Ze hebben verschillende routes en lengtes er is voor iedereen wel wat te doen. De 7 km lijkt ons wel wat en die voert ons langs de Tiger Falls, een uitzichtpunt en langs de cascades. Hier kun je de voeten even afkoelen maar het is er te druk, een stukje verder langs de rivier is er toch nog een mogelijkheid om even te pootje-baden. Ook doen we de Otto- trail met een bezoek aan de rotsen waar rotstekeningen te zien zijn. Dit stuk moet je wel met een gids doen om vernielingen te voorkomen.

Dan hebben we een lange rit voor de boeg richting Nelspruit die met regen begint. We passeren weer enkele lelijke steden waar het ook vies is. Ladysmith was nog redelijk en hebben we nog wat boodschappen gedaan. De stad Ermelo is een leuke en schone stad met veel en luxe winkels. In deze omgeving zijn er overal kolenmijnen met het bijbehorende verkeer. Bij Badplaas is het Emanzani Nature Reserve met het Forever Forest Hotel en camping. Mooie plek maar prijzig. Via Barberton loopt de weg door de bergen naar Nelspruit en gaat langs en door grote bosbouwpercelen en citrus boomgaarden. We kunnen nog terecht op Lake View camping waar nu meer vaste bewoners vertoeven dan dat er doorlopende gasten zijn. Op de motor toeren we door grote bosbouwland en macadamia noten boomgaarden en zijn net op tijd thuis voor de volgende regenbui naar beneden komt. Ze hebben hier ook veel overlast gehad van de hevige regenval na de orkaan Eloïse. In Nelspruit gaan we naar de Spar en vandaar verder naar Malelane. Op de camping bij de golfbaan staat nog 1 tent maar verder is het hier ook stil. Wel is er wat drukte in het weekend met golfers.

We hebben hier olifanten, hypo’s en zebra’s voor de deur. De camping ligt net voor het Krugerpark en van hieruit gaan we de komende 3 dagen ritjes door het park maken. En wat is dat toch geweldig!!! Bij de eerste toer zien we gelijk al 3 neushoorn naast alle vaker voorkomende dieren zoals, olifanten, impala’s, kudu’s, giraffen, zebra’s en varkentjes. En alles is zo groen. Dag 2 heeft als hoogtepunt de wilde honden en een hyena. Dag 3 geeft 5 leeuwen die op stap gaan, grondneushoornvogels en het wilde beast (gnoe). Vanaf dag 4 verblijven we in het park, eerste overnachting bij Crocodile Bridge camp. Op de weg er naar toe hebben we een luipaard in een boom, slapende wilde honden, een lekker etende leeuw en heel veel gnoe’s. Bij Mpondo dam is nu niets te beleven. Het water staat hoog. We moeten een eind omrijden omdat er verschillende wegen weggespoeld of onbegaanbaar zijn. Tweede overnachting is in Lower Sabie met de gebruikelijke dieren. Derde en vierde overnachting in Skukuza waar 3 leeuwen ons pad kruizen en de buffels in een grote kudde grazen. Een luipaard steekt de weg over en er zijn weer slapende wilde honden te zien.

Op weg naar Satara (5de en 6de nacht) loopt er een hyena op de weg en blijft ook een poos de weg volgen voordat hij het struikgewas weer intrekt. We zien 1 leeuw, schildpadden en zowaar er zijn ook nog een paar apen en struisvogels. Het gras is hoog en het valt niet mee om de dieren te spotten. Er is nog een mooie plek aan het buitenhek maar deze keer geen hyena’s die komen bedelen om de botten/restjes van het een of ander. Dan op naar Letoba (7de nacht) en we worden verrast door 4 leeuwen en 8 wilde honden........ ongelofelijk. Verder is er niet veel te zien het park is hier dicht begroeid en het gras zo hoog dat de dieren onzichtbaar worden. Ook de rit naar Labule (8ste nacht) geeft alleen een paar olifanten en steenbokjes die over de weg schieten. De volgende dag volgen we nog de oude hoofdweg en hier op de open vlakte zien we weer de dieren voorbij komen. Bij de Orpen Gate verlaten we het park en wat hebben we weer genoten van alle dieren en mooie plekken.

Het was voor ons eigenlijk wel fijn dat de meeste buitenlandse toeristen thuis waren gebleven. Normaal stikt het hier van die toeristen wagentjes en staan er altijd te veel bij de “sightings”. Voor het park een ramp natuurlijk er waren amper huisjes bezet. Wel waren de campings vol met zuid-afrikaners. We gaan op weg naar Hazyview. Het is altijd weer even wennen aan de wereld buiten het park. Weer drukte op de weg en overal mensen die van alles willen en moeten. Bij Bushbuckridge worden we door de politie staande gehouden en we moeten omkeren en hun volgen.... Wat is hier aan de hand ? Een aantal auto’s en een truck zijn al omgekeerd en zeggen ook hun te volgen omdat de weg dicht zit. Dus onder politiebegeleiding gaan we via een alternatieve weg op naar Hazyview. Op verschillende hoeken van straten staan jongens te schreeuwen en te joelen maar we hebben geen idee waar het over gaat. Op Kiaat camping horen we dat er weer eens een protestactie gaande is. Ook de weg richting White River was dicht. Hier stonden auto’s en een truck overdwars op de weg en werden er banden in brand gestoken. De eigenaresse van de camping is 92 jaar en nog fit al gaat het lopen wat minder. Er waren nog geen overlanders geweest. We houden hier eerst maar een dag rust en gaan dan via Sabie en Leydenburg (stukje panorama route) richting Johannesburg. In Dullström genieten we van een milkshake die zo machtig is dat je hem niet in 1 keer op kunt. We arriveren om half 2 bij DHL in Kempton Park, Jo-burg. Hier kunnen we de nieuwe carnetten van de ADAC halen maar ze weigeren het af te geven. Paspoort is niet genoeg. Ze willen perse een trackings nummer van diegene die het gepost heeft. Dus eerst maar naar Duitsland gebeld en het nummer gekregen en met dat nummer haalden ze het gelijk van de balie. Die zijn binnen en we gaan op weg naar Airport en Route camping waar we tot vrijdag blijven daarna kunnen we terecht bij de douane op het vliegveld. Ga daar maar niet naar toe met een truck want er is daar geen fatsoenlijke parkeerplaats voor. Arend gaat de carnetten laten stempelen en ik blijf maar bij de truck want we staan illegaal geparkeerd. Er komt niemand naar ons toe om te vertellen dat we hier niet mogen parkeren en als Arend de stempels binnen heeft gaan we gauw op weg naar Ronald die in de buurt van Pretoria woont.

Ronald werkt ook meestal thuis nu met de corona al is het daar niet half zo erg als in Nederland en de hekken gaan al snel open en komen we een beetje thuis. De komende drie weken zit hij met ons opgescheept ☺. Er worden allerlei klussen gedaan, onderhoud, olie verversen hier en daar wat schilderwerk en alles moet natuurlijk weer schoongemaakt worden. In Kenia zijn we overhaast vertrokken naar Nederland en ondertussen ligt het zand en stof in lagen in de camper. We rijden op de motor naar diverse winkels. Ook krijg ik een adres voor een stoffenwinkel en ook daar gaan we op de motor naar toe waarbij ik mijn telefoon zoals gewoonlijk gebruik om te navigeren. We moeten voor het zoveelste stoplicht stoppen en dan verdwijnt de telefoon tussen ons in. Maar nu was er zo’n lepe loetje die dat net had gezien waarschijnlijk....... hij loopt ons eerst gewoon voorbij maar sluipt dan weer terug om mijn telefoon van achteren te pakken. Ik zie ineens dat handje naar de telefoon grijpen en ook ik verstevig mijn greep op de telefoon. Het volgende moment lig ik op de grond. Hij trekt zo hard dat hij mij achterover van de motor heeft getrokken en ik heb nog niet los gelaten...... Probeer nog een schop te geven maar moet de telefoon wel laten gaan. Gelukkig heb ik de tas met geld en kaarten nog wel die had Arend ondertussen al vast nadat hij de motor op z’n zij had gelegd. We zijn er beduusd van en gaan eerst maar naar de stoffenwinkel waar we al dichtbij waren. Daar loop ik wat verdwaasd en beverig rond en kan nog niet geloven wat er gebeurd is. Koop wat ritsen en kom een andere keer wel terug om van alle stofjes te genieten. Arend is buiten bij de motor gebleven. De tas verstop ik nu ook maar onder het vest zodat er niets te zien is. We gaan dezelfde weg terug maar zien de gluiperds niet meer. Je wordt er wel wat achterdochtig van en ziet soms spoken waar ze niet zijn...... Maar we hebben gelukkig verder geen letsel. De laatste paar dagen komen we ook wel door zonder telefoon. Ronald belt nog een aantal keren en hoort de telefoon nog steeds overgaan. Waarschijnlijk is hij weggegooid omdat het een onbekend merk was en ze er geen geld voor krijgen. Vrijdag 2 april gaan we naar het Montana Ziekenhuis voor de corona test. Zaterdag krijgen we de uitslag via een app en kunnen de negatieve test uitprinten.

Zondag nog de laatste dingen inpakken, alle ramen en deuren afsluiten, de zeilen over de truck vastzetten en dan kunnen we op naar het vliegveld OR Tambo. Hier zijn nog wel wat reizigers, er is een gedeelte afgesloten maar de loop route is niet heel duidelijk. Toch eerst de sneltest, resultaat in 3 minuten en dan de bagage wegbrengen, inchecken en dan via de gezondheid check naar de douane. Afscheid genomen van Ronald en dan is het wachten totdat we aan boord kunnen. Maandag 5 april landen we op Schiphol waar het heel rustig is en gaan met de trein naar Leeuwarden die vol is...... Het lijkt wel of ze hier nog nooit van Corona gehoord hebben. Iedereen heeft een mondkapje op maar handen desinfecteren is er niet bij en je kunt op alle stoelen zitten.......... niks 1,5 meter. Als het er overal zo aan toe gaat is het geen wonder dat het in Nederland niet verbeterd! Marco heeft boodschappen voor ons gedaan voordat hij ons ophaalt van het Leeuwarder treinstation.

We gaan 10 dagen in quarantaine, op dag zeven maar weer laten testen en nog steeds negatief, dus weer vrij. Ondertussen hebben we onze 1ste vaccinatie al gehad en bewegen we weer iets gemakkelijker in de menigte. Want wat zijn er veel mensen in Nederland je kunt geen 50 meter lopen, fietsen of rijden zonder iemand tegen te komen. Wat dan nog een ruimte in Afrika, waar je op plaatsen zo 200 km kan rijden en je komt misschien 10 auto’s en 5 dorpen tegen. In Juli kunnen we onze 2de vaccinatie ophalen en dan maar hopen dat we in Oktober weer richting Zuid-Afrika kunnen om onze “Olijfje” op te halen uit Clanwilliam..... Zo dit was het laatste verslag van onze Zuid-Afrikaanse avonturen.

Veel leesplezier en allemaal een mooie zomer toegewenst!

Zuid Afrika 5-1-2021.

Op naar Zuid-Afrika, we verlaten Windhoek met zonneschijn maar hoe verder de dag vordert hoe dikker de bewolking wordt. Na Rehaboth wordt het landschap steeds vlakker en saaier. We overnachten bij de Quivertree camp aan de B1. De hele avond en nacht regent het pijpenstelen. De volgende dag maar verder en het regent en het regent maar. De rivieren stromen wild en kolkend op sommige plaatsen. Hele stukken land staan onder water en we moeten door de rivier die over de weg stroomt.... Het plan was om nog een paar dagen op de camping Klein Begin te staan maar we kunnen de rivier niet oversteken.

Er staat een sterkte stroming en geen idee hoe diep hij is. Opa 80 jaar wilde ook naar de boerderij had de fiets opgehaald en dacht de rivier zo over te steken maar is toch weer omgekeerd..... Stroming is te sterk zei hij. We hebben wat hoger gebied opgezocht en mogen daar de nacht doorbrengen.

Het weer is iets beter maar we gaan maar door naar Ariamsvlei, waar de dieseltank nog “even” wordt gevuld voordat we door de douane gaan. Uitstempelen was zo klaar. Door naar Nakop waar we eerst alle covid controles doorlopen en een sneltest kunnen doen. De test werd gedeeltelijk gesponsord door Zuid-Afrika..... de card machine deed het weer eens niet en we hadden geen voldoende rand om te betalen. De test is negatief dus we kunnen verder de papieren afhandelen en om half 11 gaan we richting Uppington. Bij Sakkie se Arki houden we een aantal dagen klus en rust. Wel maken we een motortochtje door de druiven velden en bekijken de waterwielen in Keimoes en Kariakas.

De waterwielen vullen de irrigatie kanalen en werken nog steeds zoals ze lang geleden uitgevonden werden. Bij de wijnhandel Mas eten we een heerlijke pizza, restaurant wel open maar geen wijn proeverij en verkoop. We overnachten bij de stokstartjes bij de Meerkat Conservancy voor we het NP Kgalagadi binnen gaan. De stokstaartjes hebben het druk met zoeken naar voedsel en graven overal kleine gaten. In de avond maken we een wandeling met een gids om schorpioenen te zoeken.

We vinden er drie verschillende ondanks de regen die alweer valt. S’morgens 7 uur staan we voor de poort van het Nationale Park de Kgalagadi en we kunnen de 1ste nacht in Twee rivieren overnachten. We verblijven een aantal dagen in Mata-Mata camp, in Nossob en de laatste nacht weer in Twee Rivieren. Het park is helemaal groen van alle regenval, er bloeien nereni’s en kleine gele en paarse bloempjes.

En we zien heel veel dieren! Oryx, springbokken met jongen, hartebeesten met jongen, wilde beesten met jongen, kudu’s, steenbokje, muizen, schildpadden, eekhoorntjes, giraffen, wevervogels, bateleur, tawny eagle, jakhals met jongen, korhaan, kori-bustard, meerkatten en heel veel struisvogels met jongen. 2 Luipaarden,5 cheeta’s, 11 leeuwinnen en 3 leeuwen. Heel bijzonder waren de 2 Luipaarden die bezig waren met het paringsritueel en nu lagen uit te rusten voor de volgende ronde.

En de Cheetah die haar jong leert te jagen. Het jong moet achter een jong springbokje aan en vangen, als dat gelukt is maakt moeder het karwei af en sleept het dode bokje naar een boom waar ze samen de buit op eten.

Bij ons laatste avondrondje zien we een paar leeuwen vanaf de heuvel naar beneden lopen. En wat blijkt, er liggen ook al drie onder aan de heuvel in het gras. Twee volwassen leeuwinnen met 3 cubs. De volwassen leeuwinnen komen langzaam maar zeker naar de weg waar wij geparkeerd staan en even later volgen de cubs ook. Prachtig om te zien maar we moeten weg want je moet wel op tijd binnen zijn. De volgende dag komen we langs de plek waar we ze hebben gezien en ja hoor ze zijn er nog...... We dachten dat ze een prooi hadden bemachtigt maar oooooocchh er ligt een cub dood op de weg. Er waren dus 4 jongen. Je hart breekt als je ziet hoe de broer en zussen hem likken en aanduwen om op te staan.

De broer probeert om de cub naar de kant te duwen en dat lukt een klein stukje en dan zien we dat er bloed onder de kop ligt. Het lijkt erop dat het beestje is aangereden. Slingerende autosporen rondom het jong..... De moeders houden de wacht. Aangeslagen rijden we verder naar Twee rivieren. De volgende dag doen we nog een klein rondje waarbij we nog 2 cheeta s zien en 2 leeuwen voordat we terug rijden naar Uppington.

Hier wordt de truck eerst gewassen en krijgt een smeerbeurt want we hebben heel wat modder verzameld en door veel diepe waterplassen moeten rijden. De rivier heeft bij Sakkie se Arki 2 meter hoger gestaan maar was alweer een halve meter gezakt. Verder gaan we naar Augrabies NP, we zijn benieuwd of de waterval nu ook groter is na al die regenval, maar het is een beetje teleurstellend.

Hij is wel breder dan vorige keer en er zijn nog een paar kleine stroompjes bij gekomen. Maar het meeste water is nog onderweg.... Dan op naar de Cederbergen. We gaan via Loerifontein, de weg hierna toe is nog wat groen langs de Hartebeest rivier maar daarna is het kaal, dor en droog landschap.

Ook hier hebben ze last gehad van hevige regenval want de weg was hier en daar gedeeltelijk weggespoeld. De hele dag gereden en zijn maar een paar auto’s tegengekomen en hier en daar een kudde geiten. Grote lege vlaktes. In Loerifontein werpen we een blik op de oude windmolens en museum maar er is niemand thuis. We mogen bij Smurfs Den overnachten.

Vanaf Loerifontein hebben we een mooie route via de bergen door de Butterkloof pas en Kliprantfontein pas. De graan oogst is hier al binnen en de schapen scharrelen tussen de stoppels voor de laatste korrels. Ook is men al bezig om de rooibos thee te oogsten. We kamperen weer op de Kleinfontein camping van Nico en Marietjie in de Cederbergen.

Met Nico rijden we een rondje op het terrein en we wandelen naar de Bushmans Cave waar tekeningen in staan van oa inwijdingsdans en riten van de San mensen en bekijken z’n rooibos thee velden.

Na een paar dagen relaxen gaan we weer verder door het Citrusdal. Hier is het overal groen en rijden we door sinaasappel, mandarijnen, citroenen en appel boomgaarden. Prachtige route over 4 passen, de Elandskloof pas, Buffelhoek pas, Middelbergpas en de Gydo pas net voor Ceres . Na Ceres komen we in de druiventeelt. Hier is het niet alleen voor de wijnproductie maar ook sap en tafeldruiven worden hier geteeld. De route voert door Ceresberg Fynbos NP en over de Michelli’s pas en net voor de stad Gouda hebben we nog de Nieuwekloof pas. Vanaf Gouda worden er naast de druif ook graan en stro verbouwd. We hebben nog 1 pas te gaan nl de Bothmaskloof pas voordat we via Darling bij West Coast NP komen. Het park bestaat vooral uit allerlei soorten Fynbos. Er lopen hier wat struisvogels en wat watervogels bij de plassen. Er staat een harde wind en de zee beukt hier op de rotsen vanwaar het als een fontein omhoog schiet.

Overnachten in Langebaan is niet eenvoudig, alle campings dicht. Maar bij Leentjesklip caravan park mogen we naar binnen ook al zijn ze officieel dicht. Top. Via het park gaan we richting Kraaifontein bij Kaapstad. In het park gaan we nog bij een paar schuilhutten naar de vogels in de waterplassen kijken. De wulp, flamingo’s, kwikstaart en een klein bruin/wit vogeltje ☺ scharrelen hier rond. In Kraaifontein krijgen we van Duncan (African Overlanders) de nodige info over het verschepen van de truck wat volgend jaar toch het geval zal zijn. Daarna gaan we verder naar Franschhoek en camperen bij Otterbends Lodge/Camp. Een mooi klein campinkje tussen de perenbomen waar we weer een aantal dagen rust houden. Wat wandelen, biertje 0% bij Taki de Griek, wat eten en wat lezen.

De volgende stop wordt Hermanus die we via de Vanderstel pas en door appel en peren boomgaarden bereiken. Ook hier is het stil en niets te beleven we gaan door naar Kleinbaai waar we de gasfles kunnen vullen en een plekje aan de kust vinden voor de nacht. Ook hier weer harde wind en alles zit weer onder het zout.

Het weer is hier wel wat in de war. Via Elim met z’n mooie gekleurde huisje en Bredasdorp gaan we naar het Bontebok NP bij Swellendam. Er is weinig verkeer op deze route, het graan is al geoogst en de velden liggen er kaal bij. Vier paar blauwe kraanvogels en een tiental ooievaars scharrelen tussen de stoppels nog wat graankorrels op. In het park is het ook rustig. De grijze golf ☺ komt nu wel wat op gang.

De rest van de mensen is voor zover dat mogelijk is weer aan het werk. De kinderen mogen hier half februari ook weer naar school. Bij de gamedrive zien we de bontebokken waar het park bekend om staat. Op de campsite horen en zien we veel vogeltjes. Dan wordt het toch weer hoog tijd voor een pas. Via de Tradouws pas naar Barrydale, Ladysmith waar een kaasfabriek staat en we wat kaas kopen. Verder over de Thuisrivier pas naar Calitzdorp waar we eindelijk wat wijn mogen proeven en kopen. De alcoholban is gedeeltelijk weer opgeheven. En we eindigen in Oudtshoorn. Dit is ook één van de mooiste routes door Zuid Afrika en is een gedeelte van route 62. De motor wordt te voorschijn gehaald en we maken een mooi tochtje door de bergen rondom Oudtshoorn. Onderweg moeten we nog wat benzine opscharrelen want het wordt toch wel kiele-kiele, het rode lampje was er eerder dan we verwachten....... Gelukkig is er bij een resort wat voorradig en kunnen we rustig verder. Bij Karusa Winery proeven we weer wat van de wijn en genieten daar van een heerlijke struisvogel salade. En s’avonds hebben we een geweldig maaltijd bij Anni’s Bistro. Onze dag kan niet meer stuk! Verder maar weer over de Outeniqua pas komen we bij George weer aan de kust en volgen de kust route naar Knysna, Plettenberg Bay tot in Nature’sValley.

Hier maken we een mooie wandeling door de bossen en langs de kust. We zien een paar keer de prachtige Knysna Turacu overvliegen maar krijgen hem niet op de foto ☹, beetje overvliegen en zich dan snel weer verstoppen.... Arend vindt nog een leuke camping in de lectuur. De Heuningkloof camping in de Innikloof bij Hankey.

Laten we dat maar eens gaan bekijken. Camping is helemaal omringt door bergen waarachter allemaal citrus landerijen liggen. Er wordt heel veel nieuw aangeplant wat wel een probleem wordt als de Kouga dam niet genoeg water meer krijgt, had nu nog maar 7%......... zagen we op ons motorritje door de omringende bergen.

Het is nu nog maar een klein stukje rijden naar het Addo Nationale Park waar we 3 dagen verblijven en de nodige ochtend en avond ritjes maken. In het eerste stuk is het nog rustig maar daarna zijn de olifanten overal. Hier een kleine familie, daar een grotere familie en al die families komen samen bij de grootste waterplas om te drinken en te badderen en plezier en ruzie te maken.

De olifanten hebben ook een aantal regels waar iedereen zich aan moet houden. Bijvoorbeeld niet voor je beurt drinken en badderen anders krijg je er met de slurf van langs of je krijgt een por met de slagtand.... Het is geweldig om naar te kijken. Ook zijn er natuurlijk de andere bewoners van het park. Bij de drinkplaats op de camping komen een leeuw en een neushoorn langs. Een dag met veel kudu’s en in de Ngulube Loop zijn 3 leeuwinnen en een leeuw. Wat een geluk, het blijkt dat we dus 5 van de 6 aanwezige leeuwen hebben gezien. ☺

Op onze avond/nacht drive zien we in een flits een Honey Badger die zich snel uit de voeten maakt. Een porcupine en een aantal scrub-hares. Als we op 13-02-21 het park verlaten zien we nog hyena’s, parende olifanten en een mooi vogeltje de Bokmakierie. Dit is het voor nu, wij toeren verder langs de oost kust.

Veel leesplezier!